Snapchat, facebook, Instagram, twitter, WhatsApp, linkedIn, bestaat er nog meer?
- Donna-jo Aarts
- Jul 29, 2017
- 3 min read

Snapchat is een bijna dagelijkse routine. Zo digitaal als de wereld wordt, en hoe sterk ik mij ertegen probeer te verzetten, ook ik gebruik snapchat, Instagram en facebook. Dagelijks stuur ik foto’s via snapchat en gooi ze in mijn snapchat verhaal. Toen kwam instastory om de hoek kijken. Ik heb wekenlang gezegd, ik begin niet aan instastory. Snapchat is genoeg, ik doe het niet. Wekenlang heb ik het volgehouden en begon ik te geloven in wat ik gezegd had. Instastory doe ik niet aan. Bekijken van de instastory’s van vrienden mocht uiteraard wel van mezelf. Ik zag bewegelijke korte filmpjes voorbijkomen en kwam er later achter dat dat een boomerang heten. Ik zocht naar een app om ook een boomerang te kunnen maken want dat wekte wel mijn interesse. Een nutteloze app en kan niet geloven dat iemand snapte hoe die app werkt want hij werkte voor geen ene meter dus zo zielig als ik ben, heb ik een filmpje gemaakt, korter gemaakt en die achter elkaar laten afspelen. TADAA EEN BOOMERANG! Tevergeefs koste dat mij veel te veel moeite om dat elke keer op die manier te doen. Ik besloot om toch maar eens een kijkje te nemen in de instastory wereld. Vanaf dat beruchte moment kon ik niet meer terug. Van fijne filter, naar locaties kunnen toevoegen tot makkelijk een boomerang kunnen maken. Ik was verkocht! Ik probeer mij te verzetten tegen de digitalisering. Ik denk na over hoe de opvoeding van mijn eventueel toekomstige kinderen er uit gaat zien en ik zie hoe de generatie onder mij opgroeit met telefoons, Ipads en televisie. Ik heb ooit geroepen: mijn kind krijgt geen smartphone. Maar is dat nog wel een reële gedachte? Wordt mijn kind eventueel gepest als hij/zij/onzijdig (gender neutral enzo, ik doe mee met de NS) als enige geen smartphone heeft. Als je nu denkt: waarom denk je hierover na, je bent pas 20 jaar?? Ja werkelijk geen idee waarom mijn brein per se hierover na wil denken. Vast omdat de invloed van de mobiele telefoon op mensen mij heel erg interesseert.
Ik zit op de bank een film te kijken genaamd: look how’s back. Een film waarin Hitler terugkeert in 2014. Hij beland, in zijn ogen, in een gestoorde wereld waarin mensen alleen nog maar foto’s maken en niet meer voor ze kijken als ze lopen maar naar beneden..
Citeer mijn vader: over 10 jaar zitten wij samen op de bank en dan hebben we geen afstandsbediening meer nodig. Dan swipen we gewoon in de lucht en dan wisselt de tv van zender.
Ik roep net iets te hard: neeee, ik wil dat niet. Ik vind het eng en het gaat allemaal veel te snel. Door mijn iets te harde en enthousiaste geroep ontwaakt mijn moeder uit haar slaap. Sorry mam, dat ik altijd zo gepassioneerd moet spreken en discussiëren over thema’s die mijn interesseren. Als je wilt dat ik weer naar me kamer ga in Rotterdam dan vertrek ik wel.
Het is nu 00:08. Ik wilde om 00:00 slapen. Doel: niet gehaald. Ik zit een verhaal te schrijven voor een veel te licht gevend scherm. Mijn vader zou zeggen: ga nou eens een boek lezen voor het slapen gaan en hij heeft gelijk maar waarom doe ik het dan niet? Wat is het in mij dat toch nog even wat foto’s en facebook post wil checken voor het slapen gaan? Ik weet namelijk dat ik prima een boek kan lezen voor het slapen gaan. Een week lang op Ibiza heb ik mijn telefoon weg gelegd en heb ik voor het slapen gaan niet op gekeken. Conclusie: ik kan het maar ik zet het niet door. Maar ja, wat nou als die ene leuke jongen in de avond met je appt. Dan wil je niet zeggen: sorry, ik zit liever niet op mijn telefoon zo laat in de avond. Mijn brein denkt namelijk door het licht van de telefoon dat het nog overdag is en dan val ik straks veel slechter in slaap. Morgen even appen?
Dat doe je dan ook weer niet, want je wilt ook niet over komen als een of andere gek die protesteert tegen alles wat nu is en je wilt stiekem ook gewoon de hele avond met hem appen tot dat je scheelt ziet van het lezen van zijn appjes.
Wij willen op de hoogte blijven van alles, niks missen, mooie foto's van onszelf maken en je vakantie foto nog iets mooier maken door een filter. Ik zeg heel hard dat ik het anders zou willen zien, maar is dat eigenlijk wel waar? Ik doe er zelf heel hard aan mee, ik hou van mooie foto's en het slap lullen tegen mijn telefoon voor een snapchat verhaal. Ik heb besloten een keer een week lang zonder telefoon te leven. Back to basic. Dat gaat niet makkelijk worden. Daar komt binnenkort ook uiteraard een blog over.
Liefs,
DJ
Comments